diapistwnw mia entonh melagxolia pou emfanizetai akoma kai sta pio " xaroumena " proswpa..... apisteuth douleia......... sugxarhthria........... keep going!
Δέν έχω ασχοληθεί με τη ζωγραφική σοβαρά, ούτε ενεργητικά ούτε και παθητικά καλά καλά. Αυτό που έχεις κάνει πάντως, όπως το καταλαβαίνω εγώ, και το οποίο βλέπω για πρώτη φορά, το βρίσκω ολίγον τί απίστευτο: τα παλιά εκείνα σχολικά σχέδια, τα καμωμένα στο πρόχειρο, με μπλέ μπίκ, τα δίχρωμα, τα ψυχεδελικά, που οι μόνες τους ευθείες γραμμές ήταν συνήθως αυτές του τετραδίου, εκείνα που αυτοσχεδίαζαν απο πλήξη οι ωραίες και απόμακρες συμμαθήτριές μας δηλαδή, (άραγε ξεδίνουν ακόμη έτσι οι μαθήτριες;), εκείνα λοιπόν τα σχέδια, τα έχεις αναγάγει σε ολόκληρο σύστημα!...
Γι'αυτό γουστάρω τόσο τη ζωγραφική σου: το παιχνίδι μεταξύ της τεχνικής σου, που απο τη φύση της μου θυμίζει χίλια δυό, και της εκάστοτε θεματικής σου, το βρίσκω εξαιρετικά ενδιαφέρον. "Ενδιαφέρον" και μαλακίες: γαμάτο, νά τι το βρίσκω. Είναι σάν μιά παλιά μου συμμαθήτρια, με την οποία δεν είχαμε ποτέ παρεδώσε, να σχολιάζει όλα όσα ενήλικα μου συμβαίνουν τώρα δά.
Είναι θαυμαστό και σεβαστό να έχεις αναπτύξει σε τέτοιο βαθμό, και τόσο πειστικά και γόνιμα, ένα "απλό εφηβικό πάρεργο". Δέν συμβαίνει καθόλου συχνά, μέσα ή και έξω απ'τη ζωγραφική.
Τέλοσπάντων. Είπα και στον Φιλόκ να κάνει κατιτίς να έρθουμε σ'επαφή, αλλα με τους ρυθμούς και την διάθεση κοινωνικότητας που τον διακρίνουν... σωθήκαμε. Δέν πειράζει. Αρκεί που ανεβάζεις τίποτα εδωπέρα, και μπορούμε εμείς να το κατεβάζουμε και να το κοτσάρουμε κατόπιν στην επιφάνεια εργασίας μας. Ελπίζω να μήν σε πειράζει (και να σε πείραζε άλλωστε...).
2 comments:
diapistwnw mia entonh melagxolia pou emfanizetai akoma kai sta pio " xaroumena " proswpa.....
apisteuth douleia.........
sugxarhthria...........
keep going!
Δέν έχω ασχοληθεί με τη ζωγραφική σοβαρά, ούτε ενεργητικά ούτε και παθητικά καλά καλά. Αυτό που έχεις κάνει πάντως, όπως το καταλαβαίνω εγώ, και το οποίο βλέπω για πρώτη φορά, το βρίσκω ολίγον τί απίστευτο: τα παλιά εκείνα σχολικά σχέδια, τα καμωμένα στο πρόχειρο, με μπλέ μπίκ, τα δίχρωμα, τα ψυχεδελικά, που οι μόνες τους ευθείες γραμμές ήταν συνήθως αυτές του τετραδίου, εκείνα που αυτοσχεδίαζαν απο πλήξη οι ωραίες και απόμακρες συμμαθήτριές μας δηλαδή, (άραγε ξεδίνουν ακόμη έτσι οι μαθήτριες;), εκείνα λοιπόν τα σχέδια, τα έχεις αναγάγει σε ολόκληρο σύστημα!...
Γι'αυτό γουστάρω τόσο τη ζωγραφική σου: το παιχνίδι μεταξύ της τεχνικής σου, που απο τη φύση της μου θυμίζει χίλια δυό, και της εκάστοτε θεματικής σου, το βρίσκω εξαιρετικά ενδιαφέρον. "Ενδιαφέρον" και μαλακίες: γαμάτο, νά τι το βρίσκω. Είναι σάν μιά παλιά μου συμμαθήτρια, με την οποία δεν είχαμε ποτέ παρεδώσε, να σχολιάζει όλα όσα ενήλικα μου συμβαίνουν τώρα δά.
Είναι θαυμαστό και σεβαστό να έχεις αναπτύξει σε τέτοιο βαθμό, και τόσο πειστικά και γόνιμα, ένα "απλό εφηβικό πάρεργο". Δέν συμβαίνει καθόλου συχνά, μέσα ή και έξω απ'τη ζωγραφική.
Τέλοσπάντων. Είπα και στον Φιλόκ να κάνει κατιτίς να έρθουμε σ'επαφή, αλλα με τους ρυθμούς και την διάθεση κοινωνικότητας που τον διακρίνουν... σωθήκαμε. Δέν πειράζει. Αρκεί που ανεβάζεις τίποτα εδωπέρα, και μπορούμε εμείς να το κατεβάζουμε και να το κοτσάρουμε κατόπιν στην επιφάνεια εργασίας μας. Ελπίζω να μήν σε πειράζει (και να σε πείραζε άλλωστε...).
Άντε, νά'σαι καλά.
Post a Comment